Charles Emmanuel Schelfhout, geboren in 1951 in Brussel, was 15 jaar toen hij zich inschreef aan het Centre des Arts Décoratifs in Brussel, er zijn eerste kunstopeningen bijwoonde en in contact kwam met Edmond Nauwelaerts, Jean Glibert en Jean Rets. In 1970, na een verblijf in Parijs en gesterkt in zijn visie op moderne kunst door een lang gesprek met Denise René, huurde hij in september zijn eerste studio en werkte hij een jaar lang alleen. Als constructivistisch schilder en bedreven in “zwart-wit” was hij een veelgevraagd kunstenaar in de galerie Aquarius du Sablon in Brussel, waar hij in 1972 en 1973 exposeerde, en in de galerie Ado in Bonheiden, hetzelfde jaar als Pol Mara, Roger Raveel, Gilbert Decock en Martin Bayens.

Ondanks enthousiaste kritieken verruilde hij het penseel voor de pen en leverde bijdragen aan het tijdschrift Galop, voordat hij bij Yachting Sud-Sur L’Eau ging werken.

In 1981 kreeg hij de eerste symptomen van retinitis pigmentosa, maar dat weerhield hem er niet van om in 1988 de uitgeverij Editions de la Dyle op te richten, een dertigtal titels uit te geven en persoonlijk zijn handtekening te zetten onder “In het kielzog van Hugo van Kuyck – Een uitzonderlijke Belg” en “De Gerlaches – Drie generaties poolreizigers”.

In 2005 verergerde zijn ziekte, waardoor hij zijn professionele carrière moest beëindigen, maar na een paar maanden pakte hij zijn potloden weer op, dit keer om boten te tekenen met behulp van een videocamera.

Een dertigtal tentoonstellingen volgden, in Parijs, Brussel, Le Havre, Antwerpen, Toulon…

In 2014 richtte hij de vereniging Art and Low Vision op met als doel andere visueel gehandicapte kunstenaars te helpen en aan te moedigen, en in 2018 lanceerde hij de eerste teken- en schilderwedstrijd voor visueel gehandicapten, die nu internationaal bekend is.

In 2015 werd hij benoemd als “Officieel Schilder van de Belgische Marine” en in 2017 werd hij verkozen tot voorzitter van de vereniging.

In 2020, toen hij de punt van zijn potlood niet meer kon zien, verving hij het door een cutter en een snijkompas en ontwikkelde hij een specifieke snijtechniek zodat hij zijn “Zwart-wit” studie kon hervatten, dit keer op de tast. In 2022 presenteerde hij zijn eerste tentoonstelling van cut-outs in Retranchement (Zeeland). Een onvoorstelbare comeback die is toegejuicht door het publiek! In 2023 zullen nieuwe tentoonstellingen deze terugkeer bevestigen.

De Belgische en buitenlandse pers berichten regelmatig over zijn prestaties.